เมื่อข้าพเจ้าถูกวิพากษ์วิจารณ์และถูกตำหนิ ข้าพเจ้ามักทำ 2 สิ่ง คือ
1. กลับมาค้นหาใน พระคัมภีร์ ว่าข้าพเจ้าทำผิดจริงหรือไม่?
★หากทำผิดจริง พระคัมภีร์ มีทางออกและทางแก้ไขให้ข้าพเจ้าอย่างไร? เพราะข้าพเจ้าเชื่อและมั่นใจว่าพระเจ้าต้องการสร้างเราให้งดงามเหมือนพระองค์มากยิ่งๆขึ้น ดังนั้นจะไม่ทรงชี้จุดผิดพลาดโดยปราศจากทางออกหรือหนทางแก้ไขเปลี่ยนแปลง แต่ฝ่ายมนุษย์นั้นมักชอบชี้จุดผิด ซึ่งหลายครั้งที่ผิดไม่ใช่ผิด พระคัมภีร์ แต่ผิดใจและผิดขนบธรรมเนียมของเขาต่างหาก หลายๆครั้งจึงไม่มีทางออกหรือทางแก้ไขให้กับเรา หรือไม่มีคำตอบเพื่อให้เราจำเริญขึ้น
★ หากไม่ผิด พระคัมภีร์ นั่นหมายความว่ามนุษย์ไม่เข้าใจหรืออาจใช้มาตรฐานอื่นประเมินและวัดค่าเราอยู่ ซึ่งมันก็ขึ้นอยู่กับว่า … เราจะยอมให้ใครเป็นฝ่ายประเมินผลชีวิตของเรา หากผู้ประเมินผลเราคือพระเจ้า ข้าพเจ้าจะละทิ้งและก้าวข้าม คำเหล่านั้นไป แน่นอนว่าในความเป็นคน ข้าพเจ้าก็มีความรู้สึก โกรธ น้อยใจ เซ็ง เบื่อ ชั้นเป็นแพะรับบาปอีกหรอเนี่ยะ T_T …. ย่อมเกิดขึ้น
…
…
…
แต่
…
…
…
ข้าพเจ้าสามารถก้าวข้ามสิ่งเหล่านั้นไปได้ โดยจะมองว่าไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามหากไม่ได้ทำให้ข้าพเจ้าจำเริญขึ้นกับองค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าสามารถก้าวข้ามเพื่อไปหาพระเจ้าของข้าพเจ้าได้ แน่นอนการยอมรับจากมนุษย์อาจไม่มีให้เห็น แต่หากเดินตามพระเจ้าแล้ว พระองค์จะต้องรับรองข้าพเจ้า แม้ข้าพเจ้าล้มลงจะล้มในพระหัตถ์ของพระองค์ การช่วยกู้และการรองรับ การฟื้นใหม่ย่อมเกิดขึ้นเป็นแน่
เหตุนี้เองข้าพเจ้าตั้งปฏิภาณไว้ต่อตนเอง สามี และพระเจ้าว่า ไม่ว่าอย่างไร ข้าพเจ้าก็จะไปกับพระเจ้าต่อ จะเดินหน้าต่อไป จะไม่มีใครหยุดในการเดินหรือเชื่อฟังพระเจ้าของข้าพเจ้าได้ และในทุกครั้งข้าพเจ้าจะเห็นพระพรที่ข้าพเจ้าและครอบครัวจะได้รับเสมอทุกครั้งไป แล้วอะไรหรือ? จะหยุดให้ข้าพเจ้าหยุดยั้งได้เล่า เพราะเมื่อข้าพเจ้าตอบสนองข้าพเจ้าก็ได้รับเอง มิใช่หรือ???
2. แสวงหาพระเจ้าเพื่อให้พระองค์เป็นผู้ชันสูตร
แน่นอนว่ากว่าคนเราจะเป็นที่ยอมรับย่อมต้องผ่านบทพิสูจน์ชีวิต แต่หากสำรวจตัวเองดีแล้วว่าไม่ได้ทำสิ่งใดผิดไปจากน้ำพระทัยของพระเจ้าเลย สำหรับข้าพเจ้าแล้วการยอมรับจากพระเจ้าย่อมดีกว่าการยอมรับจากคนนับหมื่นนับพัน แต่ก็นั่นแหละ หากว่าพระเจ้าทรงยอมรับเราแล้วหละก็ เรามีหน้าที่สงบคอยท่าพระองค์ วันเวลาเหล่านี้ จะไม่สูญเปล่า แต่จะขัดเกลาและทำให้เรากลายเป็นคนที่แสนจะล้ำค่า ไม่ใช่เพราะเราแน่ แต่เพราะการผ่านวันเวลาเหล่านั้น ย่อมแสดงให้เห็นว่าเราไว้วางใจพระเจ้าเพียงใด และท้ายที่สุด ข้าพเจ้าเชื่อเหลือเกินว่าพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้ง แต่จะทรงทำให้เห็นกับตาว่าทรงผดุงความยุติธรรมนั้นด้วยพระองค์เองเพื่อเรา
httpv://www.youtube.com/watch?v=zlA5IDnpGhc
28/10/2013 12:37