Tag Archives: ยอมจำนน

คุณสมบัติคัดเลือก

ทุกตำแหน่งทุกงานย่อมต้องมีคุณสมบัติเป็นตัวตั้ง เพื่อเป็นตัวกรองคุณภาพเข้าข่ายในส่วนหนึ่ง โดยเฉพาะการเริ่มต้น เมื่อคุณสมบัติเบื้องต้นผ่านก็สามารถเริ่มต้นได้ดี ในขณะที่ระหว่างทางความเข้นข้นย่อมมากขึ้น เพื่อเป็นตัวชี้วัดความเหมาะสมในตำแหน่งที่ยืน และพัฒนาไปต่ออีกขั้น คนที่สามารถพัฒนาคุณสมบัติของตนเองมากขึ้นเรื่อยๆ ย่อมมีโอกาสที่จะไปต่อ และพัฒนาในลำดับขั้นต่อไป แต่คนที่ไม่พัฒนาคุณสมบัติของตนเองก็จะหยุดยั้งอยู่ที่เดิม หรือจุดสูงสุดของความสามารถเดิม ภาพ : การเดินผ่านเขตแดน หรือห้องแต่ละชั้น เข้าไปเรื่อยๆ คุณสมบัติเหล่านี้จะเป็นตัวยืนยันถึงความเหมาะสมและคู่ควรของเราในตำแหน่งและจุดที่ยืนนั้น ซึ่งแต่ละงาน แต่ละด้าน แต่ละตำแหน่ง ย่อมมีคุณสมบัติแตกต่างกันออกไป ซึ่งสิ่งที่ดีที่สุดคือ ยืนอยู่ในที่ๆ ตรงกับคุณสมบัติของเรา หากเราถูกตั้งให้ยืนอยู่ในตำแหน่งหนึ่ง วันหนึ่งเราจะรู้ว่าคุณสมบัติเหล่านี้ได้เลือกให้เราอยู่ต่อไป หรือไม่ใช่ที่ของเรากันแน่ ซึ่งเรียกว่า “คุณสมบัติคัดเลือก” ด้วยคุณสมบัติจะค่อยๆ คัดเลือกคนเองจากสิ่งที่ทำว่า เขาควรอยู่หรือไป ตำแหน่งใด แค่ไหน ใช่หรือไม่   คุณสมบัติคัดเลือก    1. เมื่อเริ่มต้นคุณสมบัติเบื้องต้น อาจจะเพียงพอสำหรับการเริ่มต้น แต่ต่อไปเรื่อยๆ การพัฒนาตามลำดับขั้นเป็นเรื่องปกติที่ต้องมี เพราะคนเราจำเป็นต้องโต ตัวอย่างเช่น :: การผ่านสัมภาษณ์งาน เมื่อเริ่มต้นคุณสมบัติเพียงพอจะเข้าร่วมองค์กร แต่เมื่ออยู่ในองค์กร ก็มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้อย่างเจาะจงมากขึ้น หากทำไม่ได้ หากไม่พัฒนา… สุดท้ายก็ต้องออกไปจากงานนี้ เพราะคุณสมบัติไม่ถึง… Read More »

สวรรค์ : จงไปต่อ ก้าวต่อไป

 “ต่อแต่นี้จงลุกขึ้นเดินและก้าวไปข้างหน้า หลังจากได้พักแล้ว (3 อาทิตย์นับจากการเยี่ยมเยียนของพระเจ้า) บัดนี้ถึงเวลาออกมาแล้ว เราจะนำเจ้าออกมาเอง จงก้าวออกมาเถิด เพราะบัดนี้เป็นเวลาที่เราจะทำในเจ้าต่อไปแล้ว” พระวิญญาณบริสุทธิ์ตรัสกับข้าพเจ้าอย่างชัดเจน ข้าพเจ้าถามพระองค์ว่า “จะให้ข้าพระองค์ไปอย่างไร อย่างอับราฮัมหรือ? ที่ก้าวทันทีที่พระองค์ทรงเรียกโดยที่ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าเป็นอย่างไร? หรือจะให้ก้าวแบบไหนคะ?” พระเจ้าทรงตรัสตอบว่า “เราจะนำเจ้าออกมาเอง เจ้าต้องเดินตามเรามา” ในขณะนั้นเองพระเยซูทรงปรากฏต่อข้าพเจ้าเป็นนิมิตที่เห็นกับตา… พระเยซูทรงเรียกขณะที่ข้าพเจ้านั่งคุกเข่าอยู่ในห้องนอนของตัวเอง ทรงยื่นมือมาแตะที่ไหล่ขวาด้านหลัง แล้วทรงตรัสว่า “ลูกเอ๋ยลุกขึ้นเถิด ไปกับเรา และตามเรามา” ทรงมองด้วยความอ่อนโยนและยิ้มให้ด้วยความอบอุ่นอย่างเคย พร้อมพยักหน้าเมื่อทรงตรัสเสร็จ แล้วก็ทรงเดินนำหน้าไป ข้าพเจ้ารีบลุกขึ้นทันทีเดินตามพระองค์ไป และเร่งฝีเท้าให้ทันพระองค์พร้อมทั้งยื่นมือของตัวเองออกไปจับพระหัตถ์พระเยซูเสมือนเด็กน้อยที่กำลังวิ่งตามให้ทันพ่อ ภายในของข้าพเจ้าทั้งตื่นเต้นและกลัวจะพลาดไปจากพระองค์ มือของข้าพเจ้าจับมือพระองค์ไว้แน่น  พยายามเร่งฝีเท้าให้ไวขึ้นๆ กึ่งวิ่งกึ่งเดิน เพื่อที่จะก้าวให้ทันพระเยซู ในขณะที่ทรงก้าวอย่างช้าๆ สบายๆ … เราทั้ง 2 กำลังเดินมุ่งไปข้างหน้า … ทรงทอดพระเนตรมองดูข้าพเจ้าเดินและตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้า เราจะไม่ทอดทิ้งเจ้า” ทรงยิ้มให้ด้วยความอบอุ่นและอ่อนโยนอย่างเป็นมิตรตลอดเวลา ข้าพเจ้ารู้สึกคุ้นเคยและสบายใจยิ่งนัก ข้าพเจ้ารู้ว่า… ทรงรู้ในทุกความคิด ภายในของข้าพเจ้าจริงๆ เป็นความมั่นใจมากยิ่งขึ้นที่จะก้าวต่อไป เมื่อมองไปที่เบื้องหน้าก็เห็นประตูบานใหญ่มหึมา สีขาวเป็นปูนทึบ สูงกว่าตัวข้าพเจ้าหลายเท่าประมาณ 3-4 เท่า… Read More »