Tag Archives: ความบริสุทธิ์

เพราะพระนามพระเจ้าทรงบริสทุธิ์ และด้วยพระลักษณะนี้เอง จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะทรงเรียกเราทั้งหลายเข้าสู่ความบริสุทธิ์ของพระองค์ และเมื่อความบริสุทธิ์เข้าปะทะร่างกายบาป กายเนื้อหนังจึงมีอาการต่างๆ เพื่อรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ภายในเราเป็นทั้งกระบวนการและการสำแดงของพระเจ้าในเวลาเดียวกัน ไม่ว่าอย่างไรความบริสุทธิ์นั้นก็ช่างประเสริฐและล้ำค่าเสียจนกายเนื้อหนังที่ปรารถนาจะรับยังคงต้องสั่นเทาและรับผลกระทบทุกครั้ง ยิ่งบริสุทธิ์มากเพียงใด การรับยิ่งต้องถูกขยายขนาดมากเพียงนั้น ผู้ที่เห็นคุณค่าและรู้ค่าของความบริสุทธิ์ที่พระเจ้ามอบให้และกระทำในชีวิตเราเป็นประสบการณ์ตรง ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม มักจะต้องดำเนินชีวิตเพื่อรักษาความบริสุทธิ์นี้ให้ยั่งยืนต่อไปในชีวิตของตน แน่นอนบางคนอาจถูกเรียกร้องสิ่งต่างๆ แท้จริงการเรียกร้องจากพระเจ้าเพื่อความบริสุทธิ์เกิดขึ้นได้กับทุกคน แม้จะแตกต่างในแต่ละเรื่องที่ทรงเรียกร้อง นั่นขึ้นอยู่กับของประทานและการทรงเรียก รวมถึงลักษณะชีวิตทั้งจุดอ่อนแข็งของเราเป็นองค์ประกอบ เพราะพระองค์ทรงสัพพัญญูรู้ทุกวิถีทางทั้งชีวิตของเรา คนที่ปล่อยปละละเลยในการรักษาชีวิตตามการเรียกร้องนั้น..ความบริสุทธิ์จะเป็นเพียงแค่ประสบการณ์หนึ่งของชีวิตเท่านั้นแทนที่จะเป็นคุณลักษณะแท้ของชีวิตเขา เนื่องจากเราอยู่บนโลกที่แวดล้อมไปด้วยบาปที่ล่อลวงและหลายๆครั้งมนุษย์นี่แหละก้าวเข้าสู่บาปด้วยความเต็มใจเอง ดังนั้นหากไม่รักษาความบริสุทธิ์ไว้ก็ไม่อาจต้านทานความบาปเหล่านั้นได้ ความบริสุทธิ์ที่ต้องรักษา ความบริสุทธิ์มักแยกเราออกจากบาปด้วยวิถีทางต่างๆ ทั้งการดำเนินชีวิต ความคิด ค่านิยม ความรู้ความเข้าใจ การเลือกปฏิบัติตนเพื่อดำรงชีวิตบนโลก อีกทั้งทุกสิ่งเหล่านี้อยู่ภายใต้เงื่อนไขการอยู่ในน้ำพระทัยพระเจ้า… พระเจ้าไม่ทรงมีน้ำพระทัยในเราเกลือกกลั้วกับบาปเป็นที่แน่แท้ แม้เราจะอยู่บนโลกก็ตาม ถ้าเช่นนั้นการไถ่ของพระเยซูบนกางเขนจะเกิดขึ้นเพื่ออะไร… พระบิดาทรงยอมมอบพระบุตรไว้บนกางเขนเพื่อนำเรากลับสู่ความสัมพันธ์กับพระองค์ นั่นคือ ลบล้างบาปและชำระเราให้บริสุทธิ์ แยกเราออกจากบาปและวิถีที่นำไปสู่ความตาย  กระบวนการต่างๆ เสร็จอย่างสมบูรณ์แบบบนกางเขนด้วยฤทธิ์อำนาจของโลหิตของพระเยซูเพียงพอที่จะชำระเรา แต่ด้วยกระบวนการสร้างชีวิตของเรา พระองค์ไม่ได้นำเราออกจากโลกที่เต็มไปด้วยบาป แต่ทรงยังคงให้เราอยู่บนโลกนี้ต่อไป ดังนั้นการรักษาความบริสุทธิ์จึงสำคัญยิ่งๆ ยวด ปุโรหิตต้องติดกระพรวนลูกโตไว้ที่ชายเสื้อจำนวนมากเพื่อส่งเสียงดัง … เมื่อใดที่เสียงกระพรวนนั้นเงียบลงแสดงว่าเขาได้ตายเพราะบาปเสียแล้ว เมื่อพระเยซูทรงไถ่เราทั้งหลายที่กางเขน ม่านในวิหารขาดจากบนจรดปลาย เพื่อเปิดประตูออกให้เราก้าวเข้าสู่อภิวิสุทธิสถานด้วยตัวเอง ไม่ต้องผ่านผู้ใดอีกต่อไป เราจึงได้รับเกียรตินี้จากพระเจ้าพระบิดา โดยผ่านพระโลหิตแห่งการไถ่ของพระเยซู และผ่านพระองค์เองนั้น ความบริสุทธิ์ได้เข้ามาเป็นส่วนสำคัญในชีวิต นั่นหมายถึง… Read More »

ปุยเมฆสีขาวลอยฟุ้งอยู่ปลายเท้า ให้ความรู้สึกนุ่มนวล สงบ สบายและอุ่นใจเหลือเกิน เป็นความรู้สึกที่คุ้นเคยและเรียกหาอยู่เนืองๆ เมื่อเงยหน้าขึ้น ละสายตาจากปลายเท้า มองไปรอบๆ ตัว ปุยเมฆบางๆ เหล่านี้ได้โอบล้อมกายของข้าพเจ้าทุกส่วน … มองตรงไปเบื้องหน้าเมฆจะค่อยๆไล่ระดับจากบางไปหนาทึบขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเบื้องปลายมองไม่เห็นอะไรเพราะความหนาทึบของเมฆ ปลายสุดทางเป็นช่องประตูใหญ่โอ่อ่าตระการตาเปิดกว้าง มีลำแสงขนาดใหญ่ดั่งดวงอาทิตย์สะท้อนแสงออกมาจากประตูความสว่างจ้าทำให้แสบตาจนลืมตาไม่ขึ้น แม้หลับตาก็ยังรู้สึกแสบตาเพราะความสว่างจ้าอย่างรุนแรงของแสงสีทอง ดั่งดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน… มองดูอีกทีจึงรู้ว่าตัวเองยืนอยู่บนบันไดที่กำลังทอดยาวสู่ประตูนั้น เส้นทางของบันไดช่างยาวสุดลูกหูลูกตา  ความกว้างของบันไดไม่มากนัก เพียงพอที่จะเดินแบบคนเดียวได้สบายๆ แต่ไม่สามารถเดินเบียดเสียดกันได้ (เพราะรู้สึกว่าไม่น่าจะมีการเบียดกัน) ตัวข้าพเจ้ากำลังเดินขึ้นบันไดทีละขั้นอย่างช้าๆ และมั่นคง แต่ละก้าวค่อยๆ ขึ้นไปด้วยความชันที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ไม่รีบร้อนอันใด อีกทั้งสายตาที่จดจ้องอยู่ที่ปลายทาง คือ … ประตูนั้น ทำให้ใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและยำเกรงภายในลึกๆ จึงไม่กล้าเร่งฝีเท้า … ทุกๆ ก้าวที่เข้าใกล้ประตูรู้สึกเหมือนเสื้อผ้าที่ตัวเองกำลังใส่อยู่ค่อยๆ เปลี่ยนไป เริ่มขาวสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ กระโปรงที่ยาวรุ่มร่ามไม่สะดวกสบายต่อการก้าวเดินขึ้นขั้นบันได ค่อยๆ สั้นลงจนกระทั่งคลุมปลายเท้าพอดีไม่ทำให้ไม่สะดุดหรือติดขัดเวลาก้าวเดินอีกต่อไป  สิ่งที่สวมใส่อยู่บางชิ้นค่อยๆ หลุดออกทีละชิ้น ทีละส่วน เสมือนว่ายิ่งเดินขึ้นสูง บางสิ่งก็ไม่สามารถใส่ติดตัวไปได้จึงหลุดออกไปทีละชิ้น ทีละก้าว ทีละขั้น ไม่เพียงเสื้อผ้าหน้าผมเท่านั้นที่เปลี่ยนไป แม้แต่ร่างกายก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป สัมผัสได้ผ่านเนื้อหนังที่ค่อยๆ เปลี่ยนไปจนรู้สึกได้ที่ผิวหนังและมีบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวอยู่ภายใน… Read More »

♥ “ในบรรดาคนที่ล้มลงก็มีคนที่รักเรามาก และติดตามเราเป็นอย่างดีด้วย แต่เมื่อถึงวันหนึ่งเขาก็หันหนีไปจากเรา แล้วเจ้าหละ” พระเยซูตรัสถามข้าพเจ้า   ในขณะนั้นเองนกพิราบสีขาวนวลเหลือเกินแบบไร้ที่ติ ก็ปรากฏตรงหน้า พระเยซูตรัสว่า “ลูกเอ๋ยจงเรียนรู้จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ของเรา เราจะสอนถึงวิถีแห่งชัยชนะแก่เจ้า” ข้าพเจ้าลืมตามองและจ้องไปที่นกพิราบสีขาวนวลที่กระพือปีกเบาๆ อย่างนุ่มนวลนิ่งอยู่ในระดับสายตา เผชิญหน้ากันระหว่างข้าพเจ้ากับนกพิราบขาว ดวงตาประสานกัน ข้าพเจ้าจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีแดงก่ำของนกพิราบเหมือนถูกสะกดไว้ให้หยุดนิ่งอยู่ที่นกพิราบตัวนี้ พระเยซู : “เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดนกพิราบ(พระวิญญาณบริสุทธิ์) จึงมีชัยชนะเหนืองู(มารซาตาน)?” ข้าพเจ้าพยายามครุ่นคิด แต่ก็คิดไม่ออกเลย นกพิราบจะชนะงูได้อย่างไร ที่ผ่านมาข้าพเจ้าเชื่อเช่นนั้นมาตลอดด้วยความรู้ที่เคยได้ยินมาและเพราะว่าพระคัมภีร์กล่าวเช่นนั้น   มธ.10:16 ดูเถิด เราใช้พวกท่านไปดุจแกะอยู่ท่ามกลางฝูงสุนัขป่า เหตุฉะนั้นท่านจงฉลาดเหมือนงู และไม่มีภัยเหมือนนกเขา พระเยซู : “เพราะงูอยู่ติดดินต่ำสุด แต่นกพิราบบินสูงสู่ท้องฟ้า  มันจะไม่เอาตัวเองลงไป” ในขณะนั้นเองภาพของงูจำนวนมากที่ชูคอขึ้นสูงสู่อากาศทำให้มันตายเหมือนถูกแขวน พระเยซู : “เราจะแบ่งชั้นของความชั่วกับความบริสุทธิ์ ระหว่างความบาปกับความบริสุทธิ์ เราจะแบ่งชั้นออก แยกมันออกอย่างชัดเจน … ความบริสุทธิ์ไม่มีวันพ่ายแพ้ เพราะพระบิดาได้ตั้งไว้แล้ว  *** นี่แหนะ!!!ทรงตั้งไว้แล้ว…ใครหรือจะเปลี่ยนได้” ในขณะนั้นเองข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์ 2 ตนที่คุ้นเคยเป็นอย่างดียืนขนาบซ้ายขวา คือ เครูบ และเสราฟิม เมื่อข้าพเจ้าลุกขึ้นก้าวเท้าออกไป… Read More »