วันนั้นเป็นวันที่บรรยากาศหลายๆ อย่างดูเศร้าสร้อย ทุกคนต่างเหนื่อยล้าจากการงานและสภาวะต่างๆ ที่เผชิญกันมา
เมื่อถึงเวลานมัสการ … การนมัสการเริ่มขึ้นสักครู่หนึ่ง ข้าพเจ้าได้ยินเสียงบางอย่างดังพรึบพรับอยู่ข้างหู จึงลืมตาขึ้นมอง(เป็นปกติที่ข้าพเจ้าจะหลับตานมัสการ) สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า คือ…สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง 2 ตัว สูงใหญ่มาก ใหญ่จนคับบ้านเลยทีเดียว 
ลักษณะเป็นดังนี้ ลำตัวเหมือนคน หน้าเหมือนคน ตามีแสงออกมา จ้องมองด้วยความเคร่งขรึมและดุดัน มีปีก 6 ปีก 2ปีกคลุมเท้า 2ปีกปิดตา (ที่เขาปิดตาแล้วข้าพเจ้ายังเห็นดวงตาเขา เป็นเพราะมีเสี้ยวนาทีหนึ่งที่เขาหันมามองข้าพเจ้า) 2ปีกเก็บคำอธิษฐานของพวกเราที่อยู่ ณ ที่นั่น พวกเขาเก็บคำอธิษฐานของบางคนในพวกเรา และเลือกเก็บแค่บางคำอธิษฐานเท่านั้น ไม่ใช่ทุกคนที่เขาจะเก็บคำอธิษฐาน และไม่ใช่ทุกคำอธิษฐานที่เขาเก็บ เขาทำเช่นนั้นไปเรื่อยๆ …
ในขณะนั้นทุกคนกำลังนมัสการกันอยู่ตามปกติ ส่วนข้าพเจ้าได้แต่นั่งอึ้ง ไม่กล้าขยับเขยื้อนตัว ไม่กล้ากระดิก ไม่กล้าแม้แต่จะนมัสการหรืออธิษฐานต่อด้วยซ้ำ พยายามที่จะหายใจให้เบาที่สุด บางครั้งก็กลั้นหายใจ ด้วยเกรงว่าเขาจะหันมาเห็นข้าพเจ้านั่งมองอยู่ มันตะลึงและงงงวยกับสิ่งที่เห็น ไม่รู้ว่ามันคืออะไร? แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเห็นมันด้วยตาทั้งสองข้างของข้าพเจ้าเอง พวกเขาหันมามองข้าพเจ้าเป็นพักๆ ….
หลังจากการนมัสการสิ้นสุดลง…. ข้าพเจ้าก็ได้แต่นิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก เพราะยังคงตกตะลึงกับสิ่งที่ตาเห็นอยู่ และพยายามประมวลผลด้วยสมองว่ามันคืออะไรกันแน่!! กิจกรรมหลังนมัสการยังคงดำเนินต่อไป คนอื่นยังคงร่วมกิจกรรมนั้นกันตามปกติ ข้าพเจ้ารู้แต่ว่าภายในรู้สึกทั้งกลัว ทั้งงง ทั้งทำอะไรไม่ถูก หาคำตอบให้กับสิ่งที่เห็นไม่ได้…
ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน …
สามีข้าพเจ้าสังเกตุเห็นสีหน้าที่แตกตื่น จึงถามไถ่ ข้าพเจ้าเล่ารายละเอียดต่างๆ ให้เขาฟัง …. เราทั้งคู่นั่งประมวลร่วมกันตามความรู้ที่มีอยู่อันน้อยนิด พอจะสรุปได้คร่าวๆ คือ น่าจะ เป็น เครูบ หรือทูตสวรรค์แห่งการนมัสการ
อสย.6:1-4 6:1 ในปีที่กษัตริย์อุสซียาห์สิ้นพระชนม์ ข้าพเจ้าเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าประทับ ณ พระที่นั่งสูงและเทิดทูนขึ้น และชายฉลองพระองค์ของพระองค์เต็มพระวิหาร 6:2 เหนือพระองค์มีเสราฟิมยืนอยู่ แต่ละตนมีปีกหกปีก ใช้สองปีกบังหน้า และสองปีกคลุมเท้า และด้วยสองปีกบินไป 6:3 ต่างก็ร้องต่อกันและกันว่า “บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ พระเยโฮวาห์จอมโยธา แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเต็มด้วยสง่าราศีของพระองค์” 6:4 และรากฐานของธรณีประตูทั้งหลายก็สั่นสะเทือนด้วยเสียงของผู้ร้อง และพระนิเวศก็มีควันเต็มไปหมด
วว.4:7-9 4:7 สัตว์ตัวที่หนึ่งนั้นเหมือนสิงโต สัตว์ตัวที่สองนั้นเหมือนลูกโค สัตว์ตัวที่สามนั้นมีหน้าเหมือนมนุษย์ และสัตว์ตัวที่สี่เหมือนนกอินทรีกำลังบิน 4:8 สัตว์ทั้งสี่นั้นแต่ละตัวมีปีกหกปีกอยู่รอบตัว และมีตาเต็มข้างใน และสัตว์เหล่านั้นร้องตลอดวันตลอดคืนไม่ได้หยุดเลยว่า “บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้า ผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ผู้ได้ทรงสภาพอยู่ในกาลก่อน ผู้ทรงสภาพอยู่ในปัจจุบัน และผู้ซึ่งจะเสด็จมา” 4:9 เมื่อสัตว์เหล่านั้นถวายคำสรรเสริญ ถวายพระเกียรติ และคำขอบพระคุณแด่พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่ง ผู้ทรงพระชนม์อยู่ตลอดไปเป็นนิตย์
แต่จะเห็นกันได้อย่างนี้เลยหรือ?? แล้วเพื่ออะไร?? คืออะไร?? หมายความว่าอะไรที่เขาทำ?? นี่คือคำถามที่ประดังเข้ามาพร้อมๆ กัน ข้าพเจ้าถ่าโถมใส่พระเจ้าด้วยคำถามเหล่านี้ซ้ำๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก ข้าพเจ้ายังคงหวั่นกลัวอยู่จนกระทั่งนอนไม่หลับ ความกลัวที่ตาได้เห็นยังคงชัดเจนยิ่งนัก สามีข้าพเจ้าได้แต่พูดว่า “ในพระเจ้าไม่มีอะไรน่ากลัว วางใจพระเจ้าเถิด มันน่าจะเป็นสิ่งที่ดี” …
♥ ♥ ♥ และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่จะศึกษาและเปิดกว้างใน สิ่งที่พระเจ้าทำในตัวข้าพเจ้า เราคลำๆ ทางกันไป ถูกบ้างผิดบ้าง รู้แต่เพียงว่านี่คือทูตสวรรค์ที่เห็นได้ด้วยตาทั้งสองข้างของข้าพเจ้า….
14/01/2009 23:34