ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวข้างหน้าข้าพเจ้า ก้มหน้าอย่างสงบ มือประสานกัน
เวลาผ่านไปนานแล้วนานเล่า เขายังคงนั่งนิ่งอยู่ในท่าเดิมนั้น แน่นอนทันทีที่มองเห็นก็รู้ว่า “เขากำลังอธิษฐานอยู่”…
เวลาผ่านไปแสนเนิ่นนาน อย่างเงียบๆ ข้าพเจ้ายังคงเรียกหาพระเยซูอยู่ภายในด้วยใจภาวนา
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตรัสขึ้นภายใน “เจ้าไม่เห็นหรือว่า พระเยซูกำลังอธิษฐานอยู่”
ข้าพเจ้ารู้ทันทีเลยว่า ทรงหมายถึง ชายผู้นั่งตรงหน้าข้าพเจ้า พระองค์ คือ พระเยซูนั่นเอง !!!
เวลายังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ เนิ่นนาน แต่ข้าพเจ้าก็ยังคงเรียกหาพระเยซูอย่างไม่หยุดหย่อน .. แม้จะทรงนั่งอยู่ตรงหน้า แต่ใจภายใน กลับไม่ยอมหยุดที่จะเรียกร้องหาพระองค์
ข้าพเจ้าก็ยังคงเรียกหาพระองค์ต่อไปเรื่อยๆ ไม่หยุดหย่อนเลย
ใจสั่นระรัว เสมือนว่า จะเร่งเร้าให้พระองค์ตรัสบางสิ่ง หรือ อะไรก็ได้กับข้าพเจ้า ด้วยใจที่คาดหวัง ดูเหมือนจะเร่งรัดๆ ให้เร็วขึ้น … แต่พระองค์ยังทรงนิ่งสงบอยู่ตรงนั้น โดยไม่ได้หันมามองข้าพเจ้าเลยสักนิด++
พระวิญญาณบริสุทธิ์ ทรงตรัสว่า “พระองค์ก็ทรงอยู่ตรงนี้แล้วมิใช่หรือ???” ทรงปลอบโยนข้าพเจ้าให้ใจเย็นลง สงบลงทีละเล็กละน้อย
ข้าพเจ้าค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนจากการเรียกหาพระองค์ เป็นร้องขอ การสอน และ ความเข้าใจ …
“ทำไมไม่เห็นเข้าใจเลยในสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า” … ได้แต่นึกคิดเองตามธรรมชาติว่า พระเยซูอธิษฐานตรงหน้าแท้ๆ แต่ทำไมข้าพเจ้ากลับรู้สึก เสมือนถูกเร้าภายในว่า มีบางสิ่งที่ข้าพเจ้าต้องเรียนรู้ ต้องเข้าใจ… มีอะไรที่มากกว่าที่ตาเห็นอยู่ตรงหน้าอีกหรือ??? ข้าพเจ้าไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกที่เร่งเร้าภายในใจได้ว่า .. “มีนัยยะบางอย่างที่นอกเหนือจากสิ่งที่ตาเห็น!!!”
ในขณะที่พระเยซูยังคงก้มหน้า กุมมืออธิษฐาน โดยไม่ขยับเขยื้อนตัวเลย … แม้เวลาจะผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้วก็ตาม เสมือนว่า เวลาพร้อมจะหยุดอยู่ตรงนั้นให้พระเยซูทรงอธิษฐานจนเสร็จสิ้น …
มองดูแล้ว สุขุม และ น่าเกรงขามเหลือเกิน ทั้งยังสัมผัสได้ถึงแรงบางอย่างที่สะท้อนออกมาถึงตัวข้าพเจ้าจนร้อนผ่าว และ สั่นสะท้าน จนไม่กล้า แม้แต่จะรบกวน หรือ ขยับกาย … แต่ถึงอย่างนั้นก็เถิด ข้าพเจ้าก็ยังต้องการการสอน และ ความเข้าใจจากพระองค์อยู่ดี … แม้จะไม่กล้า แม้แต่จะรบกวนทางกายภาพ , ไม่กล้าพูด , ไม่กล้าแตะต้อง , ไม่กล้าทำให้เกิดเสียง แต่ภายในใจข้าพเจ้าก็ไม่หยุดที่จะร้องหา และ เรียกร้องการสอน การทำให้เกิดความเข้าใจในสิ่งที่ปรากฏต่อตาได้
“ โอ้… พระองค์เจ้าข้า สอนด้วยเถิด ขอทรงสอนด้วย ขออย่านิ่งเสีย ขออย่าให้ข้าพระองค์ไม่เข้าใจเลย ขอทรงสอน ทรงตรัสด้วยเถิด ขอโปรดทรงอย่าปล่อยให้ผ่านไปโดยที่ข้าพระองค์ไม่เข้าใจ หรือ รู้ถึงสิ่งที่ทรงทำเลย …โอ้ … พระองค์เจ้าข้า ขอโปรดช่วยด้วย” ข้าพเจ้าร้องอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จิตใจภายในเสมือนจะตีอกชกตัวตัวเอง เพื่อจะให้เข้าใกล้ความเข้าใจอีกสักนิด
ห้วงเวลานั้นเอง แม้พระเยซูกำลังก้มหน้าอยู่ แต่แว๊บหนึ่งข้าพเจ้าได้เห็นใบหน้าของพระองค์มองข้าพเจ้า เมื่อเห็นเช่นนั้นเสมือนว่าทุกอย่างประจักษ์แจ้งในทันใดเลยว่า ทรงถามกลับว่า “ทำไมเจ้าถึงไม่เข้าใจ ในสิ่งที่เราทำหรือ??? ”
พระวิญญาณสุทธิ์ ตรัสสวนกลับมาว่า “เจ้าไม่รู้หรือ? ว่าพระเยซูกำลังทำอะไร จงเฝ้ามองดูพระองค์ แล้วเจ้าจะเข้าใจเอง”
ความเข้าใจค่อยๆ พรั่งพรูเข้ามา ดังนี้
“เจ้ากำลังทำในสิ่งเดียวกันกับที่พระเยซูทรงทำ พระองค์ทรงอธิษฐานอยู่ตรงนั้น” พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตรัสสอนข้าพเจ้า
ความมั่นใจถูกรื้อฟื้นขึ้นอีกครั้ง ในสิ่งที่ทำ คือ สิ่งเดียวกับที่พระเยซูทรงทำ นั่นแสดงว่า “มาถูกทาง และ ทำในสิ่งที่ถูกต้อง” จะต้องกลัวอะไรอีก
*** ข้อคิด >> จะมีสักกี่คนที่ทำในสิ่งเดียวกับพระเยซู … แต่จะมีสักกี่คนก็ไม่สำคัญว่า เราได้ทำสิ่งเดียวกับพระเยซูหรือไม่? ***
ทำสิ่งเดียวกับพระเยซู
07/03/2014 20:31 